Subscribe
Скриен зад секојдневните проблеми со криминалот, миграцијата и економијата, во Европа демне потенцијална катастрофа, а тоа е нејзиното водоснабдување. Помалку од 40 отсто од езерата, реките и крајбрежните води на ЕУ се во добра еколошка состојба, додека дури 26 отсто се сметаат за нехемиски загадени. Последниот број е намален за седум поени од 2015 година, што укажува на загрижувачки пад на квалитетот на водата во краток временски период. Сето ова според извештајот објавен од Европската комисија на почетокот на февруари, кој ги испитуваше водните ресурси на континентот.
Во политички поларизиран свет лесно е да се заборави централноста на еколошките и еколошките прашања и како тие влијаат на нашето општество, особено бидејќи дебатата за состојбата на природата околу нас има тенденција да биде наклонета во корист на далекусежни климатски програми. Конзервативците не смеат да занемарат да ја разберат важноста на здравата вода за одржливоста на растот на посевите и за идните генерации на нашите народи да шетаат по истите бујни шуми и ливади како и ние денес.
Несоодветната негрижа за еколошките теми што за жал е секојдневие кај десницата, како што се случува, се покажа по најавата на самиот комесар кој го презентираше извештајот за лошата состојба со водата во ЕУ. Џесика Розвол е шведско претставништво во вториот „кабинет“ на Урсула фон дер Лајен, а нејзината одговорност како Еврокомесар за животна средина, отпорност на вода и конкурентна кружна економија е далеку од престижот на претходниот шведски комесар, (озлогласената) Илва Јохансон како комесар за внатрешни работи. Во десничарските кругови испаѓањето на земјата на она што се смета за прилично негламурозна позиција беше исмејувано како пораз. Можеби уште една форма на банализирање на еколошките прашања се појавува.
Конкретно, меѓу другото, загадувањето со хранливи материи од земјоделските активности придонесува за влошување на состојбата на европските водни ресурси, се наведува во извештајот. Исто така, укажува на влошеното здравје на морските екосистеми. Запознаени сме со контроверзните мерки на ЕУ во овие области, бидејќи тие беа критикувани дека се насочени кон земјоделците и рибарството. Последиците од она што се гледа како антагонизација на овие сектори од елитата на ЕУ е она што ги извлекува земјоделците на протести во неколку европски земји.
Ова ги става конзервативните и евроскептичните движења во тешка ситуација, принудени помеѓу решавање на сериозните проблеми со загадувањето и прекумерниот риболов, и застанувањето во одбрана на нивните земјоделци и рибари. Конзервативците можеби ќе треба да ги заострат формулациите на својата политика за овие теми, за да избегнат да ја загрозат иднината на водоснабдувањето во Европа – но да се погрижат да не ја изгубат својата традиционална поддршка во земјоделскиот сектор. Централистите и климатските активисти на ЕУ може инаку да воспостават монопол за справување со овие проблеми, што само ќе доведе до дополнително непропорционално казнување на земјоделството и риболовот. Ова е нешто што треба да се има на ум бидејќи ЕУ формулира „Стратегија за отпорност на вода“, која ќе тврди дека ќе ги реши проблемите.
Друга тема што допрва треба да добие широка покриеност, и покрај нејзините сериозни импликации за здравјето и долговечноста на европското општество, е распространетоста на загадувачите на PFAS и другите „засекогаш хемикалии“ во водата. PFAS се синтетички соединенија што се користат за производство на производи, особено ткаенини, отпорни на топлина, вода и дамки. Тие се испуштаат во природата со распаѓање на таквите производи и неправилно отстранување. Ова исто така беше предмет на акциони планови од новата Европска комисија, која рано ја формулираше својата амбиција да се справи со загадувањето со PFAS, кое влијае на долгорочното здравје и плодноста на луѓето, животните и растенијата.
Во Франција, речиси секој човек е ранлив на прекумерно внесување на PFAS преку водата за пиење, покажаа две неодамнешни студии, според Le Monde. Во Париз, некои области имаат неверојатно високо ниво на контаминација со PFAS до 60 пати од препорачаните граници. Скандали се случија и во Шведска каде што беше откриено дека цели мали градови имаат опасно висока содржина на PFAS во нивното локално водоснабдување.
По ова прашање, на конзервативците им е полесно да го преземат водството, во споредба со прашањето за загадувањето што произлегува од земјоделството. Повиците за забрана на соединенијата на PFAS во ЕУ веќе растат, а единствениот ризик поврзан со нивна поддршка е вкрстувањето на интересите на индустријата што може многу добро да ја трујат Европа за целата иднина.