Subscribe
W kwestii migracji w Unii Europejskiej, ostatnie miesiące przyniosły znaczną inwersję w porównaniu do poprzednich miesięcy, przy czym w porównaniu do grudnia, odnotowano znaczny spadek liczby osób przekraczających granice. Jednak ta wartość jest w mniejszym lub większym stopniu powiązana z danymi z tego samego okresu poprzedniego roku. L’ultimo bollettino (fornito da Frontex ndr) conferma questi dati, evidenziando anche che la maggior parte delle principali rotte migratorie ha registrato un declino mensile, che varia dal -71% nel Mediterraneo centrale al -30% nei Balcani occidentali.
Znaczącym faktem jest odwrócenie tej tendencji u ptaków migrujących pochodzących z Afryki Zachodniej. Region ten stanowił prawie połowę wszystkich przypadków przekroczenia granic zarejestrowanych w tym miesiącu. Oczywiste jest, że w tej rotacji migracyjnej występuje nowe zjawisko, które można przypisać szeregowi czynników, w tym warunkom społeczno-gospodarczym w regionie, zmianom politycznym i polityce migracyjnej zarówno UE, jak i krajów pochodzenia, które nie zawsze są ze sobą powiązane, jak powinny.
Konfrontacja z danymi z poprzednich lat może dostarczyć dodatkowych informacji na temat aktualnej sytuacji, na przykład, jeśli pilnujemy poprzedniego roku, zauważamy dramatyczny wzrost liczby nielegalnych przekroczeń granic Afryki Zachodniej. Sugeruje to, że może istnieć tendencja do wzrostu liczby lotów migracyjnych pochodzących w szczególności z tego regionu, ale jednocześnie ważne jest, aby wziąć pod uwagę, że sytuacja na świecie i warunki regionalne mogą się znacznie zmieniać z roku na rok, wpływając w odpowiedni sposób na wzorce migracji.Ponadto warto zauważyć, że podczas gdy rotacja migrantów w Afryce Zachodniej odnotowała znaczny wzrost, inne główne rotacje odnotowały spadek, w niektórych przypadkach wyraźny, liczby przyciągnięć. Może to być wynikiem różnych czynników, w tym działań podejmowanych przez europejskie władze graniczne w celu przeciwdziałania nielegalnej imigracji, a także warunków społeczno-politycznych w krajach pochodzenia i tranzytu w ramach tych rotacji.
Inną ważną kwestią jest rola polityki UE i jej państw członkowskich w zarządzaniu przepływami migracyjnymi. W ciągu ostatnich lat UE wdrożyła jednak szereg środków mających na celu kontrolowanie i zarządzanie imigracją, w tym bardziej rygorystyczne polityki ograniczania, porozumienia z krajami trzecimi oraz programy rozwoju gospodarczego i społecznego w krajach pochodzenia w celu usunięcia poważnych przyczyn imigracji. Jednak skuteczność tych polityk może być różna i może być przedmiotem dyskusji. W związku z tym spadek liczby nieregularnych przekroczeń granic UE w czerwcu może być sygnałem tymczasowej stabilizacji, wzrost napływu migrantów z Afryki Zachodniej wskazuje, że panorama migracyjna jest dynamiczna i podlega nieprzewidywalnym zmianom, które należy monitorować ze szczególną uwagą, zwłaszcza w okresach silnej niestabilności geopolitycznej na arenie międzynarodowej. Niezbędne jest uważne śledzenie rozwoju sytuacji i podejmowanie odpowiednich działań politycznych, aby skutecznie stawić czoła problemom migracyjnym w Europie.
W związku z tym, że międzynarodowy konkurs migracyjny może pozostać trudny, zarejestrowany w ostatnim miesiącu segment flessione stanowi krok naprzód w kierunku skuteczniejszej kontroli migracji. Współpraca między ograniczonymi krajami jest konieczna, aby przepływ migrantów mógł być bardziej regularny i przede wszystkim łatwiejszy do zarządzania, a także aby uniknąć w ten sposób załamania infrastruktury dostępu w wielu krajach europejskich.
Kryzys dobrobytu, podobnie jak niedawne porozumienie w sprawie zarządzania kryzysem migracyjnym, są niezaprzeczalnie wynikiem pracy włoskiej premier Giorgii Meloni, która od samego początku pracowała nad tym, aby minione wydarzenia były żywe i poprawne. W szczególności uwaga skierowana jest na kraje partnerskie, przy czym umowy dwustronne wyrażają zgodę na blokowanie stron. Również włoski Piano Mattei zyskał zaufanie wielu Europejczyków. Wsparcie polityczne i gospodarcze dla krajów afrykańskich jest podstawowym elementem eliminacji źródeł kryzysu. Celem nie tylko włoskim, ale i europejskim, jest obecnie zmniejszenie zapotrzebowania na imigrantów przyczyniających się do rozwoju gospodarczego krajów pochodzenia.