
Во време кога Европската унија се соочува со се поголеми предизвици во однос на глобалната конкурентност, итно е ЕУ да бара стратешки алтернативи во различни клучни сектори, вклучително и енергетиката. Транзицијата кон поконкурентна економија мора да биде поттикната од обновливите извори на енергија и новите технологии, што е неопходен чекор за да се осигура дека Европа ќе ја задржи својата важност на меѓународната сцена. Меѓутоа, за оваа транзиција да биде одржлива, на ЕУ и треба долгорочна визија која ќе ги интегрира иновациите и соработката помеѓу јавните и приватните чинители, и во и надвор од ЕУ.
Еден од секторите каде ЕУ може да ја подобри својата конкурентност е енергијата, особено со водородот како клучен извор на енергија во нејзината идна енергетска стратегија. И покрај напредокот во политиката за водород, како што е Европската стратегија за водород, индустриските здруженија и другите актери продолжуваат да бараат прилагодување на начинот на кој оваа политика се спроведува.
Потребата да се создаде конкурентен пазар на водород кој овозможува рентабилно и ефикасно производство стана јасна, но тоа не може да се постигне без попрагматичен и технолошки неутрален пристап.
Ако ЕУ сака да ја води оваа нова индустрија, мора да дозволи иновации без да наметнува непотребни бариери кои го попречуваат развојот на новите технологии.
Индустриските здруженија како Hydrogen Europe ја истакнаа важноста од прегледување на тековните политики кои влијаат на производството на водород, со посебен фокус на конкурентноста во однос на трошоците. ЕУ мора да даде приоритет на отстранување на регулаторните пречки кои ги зголемуваат трошоците за производство на водород и обновливата енергија воопшто, без да се загрози одржливоста. Од суштинско значење е политиките да не се фокусираат само на понудата на технологии со ниска содржина на јаглерод, туку и да инкорпорираат стимулации од страната на побарувачката, што би го стимулирало создавањето на вистински и робустен пазар за производи добиени од водород.
Освен водородот, ЕУ мора да истражува и други стратешки алтернативи за да ја зајакне својата конкурентска позиција. Дигитализацијата и вештачката интелигенција се области каде Европа може да се истакне доколку политиките го поттикнуваат истражувањето и развојот додека промовираат соработка со универзитетите и технолошките компании за да се забрзаат иновациите. Во комбинација со повеќе меѓусебно поврзана енергетска инфраструктурна мрежа, ова ќе обезбеди поголема интеграција на обновливите извори на енергија и ќе ја подобри отпорноста на европскиот енергетски систем наспроти потенцијалните глобални кризи.
Дополнително, улогата на ЕУ во создавањето глобални пазари не може да се потцени. Водородот, на пример, е производ што може да се извезува и да се користи на меѓународно ниво. Но, за Европа да има конкурентна предност, треба да ги подобри своите стратегии за интернационализација. ЕУ мора брзо да дејствува за да ја зајакне својата позиција на меѓународните пазари и да работи на создавање стратешки сојузи со други земји и региони, осигурувајќи дека нејзините регулативи и стандарди се глобално усвоени.
За да се постигне ова, индустриските здруженија играат клучна улога. Тие се гласовите кои најдобро ги разбираат предизвиците со кои се соочуваат продуктивните сектори и затоа мора да бидат слушнати во донесените политички одлуки. Соработката меѓу Европската комисија и репрезентативните субјекти од различни сектори, како што се енергетиката или индустријата, мора да стане поблиска и поефикасна во градењето политики кои не само што имаат корист за корпорациите, туку и обезбедуваат можности за малите и средни претпријатија, кои се од витално значење за европската економија.
Бидејќи ЕУ продолжува да ги унапредува своите зелени и дигитални агенди, не може да си дозволи да се потпира исклучиво на решенија кои биле ефективни во минатото. Од витално значење за ЕУ е да бара нови стратегии кои не само што имаат за цел да ја подобрат ефикасноста на внатрешните пазари, туку и да и овозможат да стане глобален лидер во иновациите и одржливоста. Доколку ЕУ може да ги интегрира овие елементи и ефективно да ги подобри своите политики, ќе може да ја обезбеди својата долгорочна конкурентност, не само во енергетиката, туку и во многу други клучни области за иднината.