
Напорите со Трамп ја зголемуваат надежта за самит САД-ЕУ
Џорџија Мелони си игра водечка улога на меѓународната геополитичка шаховска табла. Последната потврда доаѓа директно од највисоките ешалони на Европската унија, кои – според Фајненшл тајмс – „позитивно“ ги поздравија напорите на италијанскиот премиер да изгради мост на дијалог меѓу Брисел и Доналд Трамп. Напор што може да се покаже како одлучувачки за свикување на официјален самит меѓу САД и Европската унија, благодарение на посредништвото на Мелони.
Мелони, Трамп и дипломатијата на дијалогот
Неодамнешната билатерална средба меѓу Мелони и Трамп во Белата куќа имаше далеку од занемарлив исход. За време на средбата, поранешниот американски претседател отворено ја пофали италијанската премиерка, нарекувајќи ја „голема личност“ и се осврна на можноста да се постигне трговски договор меѓу двете страни на Атлантикот „100%. Зборови кои не останаа незабележани во Брисел, каде неколку европски претставници изразија благодарност за дипломатскиот пристап на лидерот на Браќата од Италија.
Суштината на работата се однесува на враќањето на Трамп на меѓународната сцена и неговата традиционална предност за билатерални односи, наместо мултилатерална динамика. Во овој контекст, фигурата на Мелони добива стратешка вредност: како што истакнува Фајненшл тајмс, Брисел се надева дека таа може да дејствува како мост меѓу американскиот лидер и европските институции, олеснувајќи ја организацијата на самитот САД-ЕУ.
Поддршка на ЕУ: зборови и дела
Според информациите, италијанскиот премиер веќе разговарал за можноста за самит со Антонио Коста, актуелен претседател на Европскиот совет, кој го оценил предлогот „позитивно“. Претставниците на Европската комисија, исто така, ја изразија својата поддршка, истакнувајќи ја важноста на трансатлантскиот дијалог во деликатна фаза како што е сегашната, обележана со геополитичка нестабилност, трговски тензии и претстојниот рок за суспендирање на царинските давачки закажан за 8 јули.
Европски функционер, повторно цитиран од Фајненшл тајмс, потврди дека „италијанските колеги споделија со нас детални информации за средбата меѓу премиерот Мелони и претседателот Трамп“, вклучително и дискусии за можен институционален самит. Оваа клима на отвореност, меѓу Рим и Брисел, претставува значителен пресврт на трендот во споредба со првите месеци од владата на Мелони, кој се карактеризира со одреден скептицизам во европски контекст.
Стратешки можности: од Рим до Хаг
Меѓународниот календар би можел да понуди клучни можности да им даде суштина на овие знаци на отвореност. Трамп веќе најави дека ќе присуствува на погребот на папата Франциско во Рим, настан кој може да се претвори во момент на неформална дискусија со европските лидери. Освен тоа, во јуни во Холандија е закажан самитот на лидерите на НАТО, настан на кој се очекува да присуствува и Трамп. Посета која може да опфати и средби со претставници на европските институции, искористувајќи ја географската и временската близина на настанот.
Претседателката на Европската комисија, Урсула фон дер Лајен, во едно неодамнешно интервју истакна дека „добро време за средба со Трамп би било кога ќе постигнеме добар трговски договор“. Референцата е јасна: Европа внимателно го разгледува истекувањето на должностите и евентуалниот нов баланс во економските односи со Вашингтон. Во ова сценарио, дипломатското раководство на Мелони би можело да ја направи разликата.
Мелони помеѓу внатрешен консензус и надворешно препознавање
Благодарноста изразена од Брисел не е само признание за дипломатските способности на премиерот, туку и политичка порака упатена во Унијата. Во време кога идеолошките фрактури и стратешките разидувања ја загрозуваат европската кохезија, фактот дека еден италијански конзервативен лидер успева да го добие аплаузот од Комисијата и од Европскиот совет е далеку од даден.
Во Италија, веста предизвика различни реакции: од една страна, поддржувачите на Мелони ги гледаат овие зборови како легитимација на нејзината надворешна политика, додека од друга, левицата продолжува да ја доведува во прашање цврстината на оската со Трамп и вистинското влијание на овие средби. Сепак, и покрај контроверзноста, се чини јасно дека Европа почнува да го смета Мелони не само како фигура на тежина на национално ниво, туку и како актер способен да влијае на големите глобални баланси. „Официјалната“ промоција што ја доби Мелони од европските лидери означува ново поглавје во италијанската надворешна политика. Во сè пофлуиден меѓународен контекст, способноста за посредување, дијалог и градење мостови – дури и со поларизирачки фигури како Доналд Трамп – може да претставува скапоцен ресурс. Ако целта е повторно започнување на трансатлантскиот дијалог и заштита на европските интереси, Италија, со Џорџија Мелони на чело, се чини дека е предодредена да игра сè поцентрална улога.