Subscribe
Привременото запирање на американските царини, што го одлучи претседателот Доналд Трамп, секако не го промени мислењето на неколку аналитичари за улогата што Кина ја игра во ова прашање.
ПРСТЕН ЅВЕЗДИ И ПРЈАТИ
Змејот, всушност, според различни меѓународни весници и аналитичари, не е никој друг туку вистинската цел на Трамп и, доколку тој ги постигне своите цели, исто така би бил подготвен да се повлече (овој пат за добро) со остатокот од светот. Анализа која секако ги разгледува движењата, изјавите и постапките на тајкунот не само во овој законодавен дом, туку и во годините на неговото прво претседателствување. Без да се заборават изневерувањата што се појавија во последните денови од страниците на Волстрит журнал. Според економскиот весник, всушност, емисарите на Трамп во дијалозите што треба да се отворат со повеќе од 70 земји ширум светот, а се со цел САД да ги намалат царините, силно ќе се фокусираат на односите со Кина. Централниот елемент ќе биде уверувањето од овие земји дека не само што нема да се снабдуваат на пазарот Made in China, туку пред се дека нема да овозможат стоката од змејот да минува низ нивните територии, за да ги заобиколат и избегнат должностите на тајкунот. Целта зад оваа стратегија би била да се стават САД на повисока позиција на евентуалната преговарачка маса со Кси Џинпинг. Навистина, надежта на претседателот Трамп би била да ја ослабне кинеската економија и да ја принуди Кина да преговара. Ова е особено точно ако различните земји со кои САД ќе отворат преговори се обврзат да не ги искористат предностите на дупките за кинеските производи.
ПОТЕГ НА ЗМЕЈОТ
Секако, на меѓународна сцена Кина не стои со скрстени раце. Нема причина Кси Џинпинг да оди по патот на преговори со Доналд Трамп, секако не на краток или среден рок. За Кина, всушност, играта треба да се игра со нарекување блеф на американскиот претседател, а притоа да се одржува високо домашниот морал, што се прави со уверување дека земјата ќе поседува доволно алатки за да се спротивстави на трговската војна на Трамп. За Пекинг тоа не е отворена војна, туку серија корисни мерки за да се спротивстави на потезите на тајкунот. Контрадолжностите секако се наметнати. Поинаку не можеше да се направи, особено по изјавите на Трамп. Сепак, имаше и други иницијативи, како што е контролата врз извозот на ретки земји или зголемената контрола врз работењето на компаниите за ѕвезди и ленти кои работат во Кина. Еден вид „мека“ одмазда која, иако може барем да го наруши екранот на должностите наметнати од САД, во исто време може да им претстави на странските инвеститори стратегија која е сè само не покана. Сето ова во време кога Пекинг не може да си дозволи да изгуби странски инвестиции. Според тоа, постојат две други стратегии содржани во потезите што змејот ќе ги спроведе на краток и среден рок. Прво, политиките (веќе објавени од некои аналитичари кои внимаваат на кинеската динамика) насочени кон зголемување на домашната потрошувачка. Потоа, забрзување на изготвувањето трговски договори пред се со најблиските партнери. Неодамнешните патувања на Кси Џинпинг во Виетнам, Малезија и Камбоџа се дел од оваа линија, како и обидот да се постигне деблокирање на договорот за слободна трговија Кина-Јапонија-Јужна Кореја.
УЛОГАТА НА СТАРИОТ КОНТИНЕНТ
Сè уште на кинеска страна, останува потребата за сè поголемо проширување на дијалогот со Европската унија. Вистинска шаховска табла на која ќе се соочат двете големи сили. Од една страна, Кси Џинпинг ќе се обиде да најде нови продажни места на европските пазари, а исто така и начини да ги заобиколи американските давачки. Од друга е подготвеноста на Трамп да го искористи кинескиот багаж во преговорите за намалување на давачките. Во средината се земјите-членки на Европската унија кои повторно ќе се најдат во тешка позиција да изберат цврст и обединет одговор или да се соочат со оваа нова меѓународна конјуктура без да следат заеднички план.