UE i Indonezja podpisują umowę o wolnym handlu, aby przeciwdziałać amerykańskim taryfom celnym

Szeroko zakrojone porozumienie znosi cła, zabezpiecza surowce i wzmacnia ekologiczne ambicje Europy.

Unia Europejska i Indonezja zawarły przełomowe porozumienie o wolnym handlu, które obiecuje przekształcić gospodarcze i strategiczne więzi między Brukselą a Azją Południowo-Wschodnią. Umowa, określana przez urzędników jako pakt „anty-Trumpowy”, znosi 98,5 procent dwustronnych taryf celnych i otwiera krytyczne kanały współpracy w zakresie pojazdów elektrycznych, energii odnawialnej i handlu cyfrowego. To więcej niż porozumienie handlowe, sygnalizuje determinację Europy do przeciwdziałania tendencjom protekcjonistycznym i zabezpieczenia zasobów potrzebnych do transformacji ekologicznej i cyfrowej.

Ogłoszona w Brukseli po latach negocjacji kompleksowa umowa o partnerstwie gospodarczym między UE a Indonezją przewiduje znaczne obniżki ceł, które pozwolą europejskim eksporterom zaoszczędzić około 600 milionów euro rocznie. Zgodnie z umową, indonezyjskie cła na europejskie samochody zostaną obniżone o 50 procent, taryfy do 15 procent na maszyny i produkty farmaceutyczne gwałtownie spadną, a taryfy na chemikalia spadną o 25 procent. Ogólnie rzecz biorąc, praktycznie wszystkie indonezyjskie cła na towary z UE zostaną zniesione, tworząc jedną z najbardziej otwartych relacji handlowych w regionie.

Strategiczna odpowiedź na globalne napięcia

Przywódcy europejscy określili pakt jako bezpośrednią odpowiedź na protekcjonistyczną politykę byłego prezydenta USA Donalda Trumpa, którego wojny handlowe i podwyżki ceł zakłóciły globalne łańcuchy dostaw i podważyły wielostronne normy handlowe. „W dzisiejszej nieprzewidywalnej globalnej gospodarce stosunki handlowe to nie tylko narzędzia ekonomiczne, ale strategiczne zasoby” – powiedział Maros Sefcovic, wiceprzewodniczący Komisji Europejskiej i główny negocjator. Jego wypowiedź została powszechnie zinterpretowana jako przesłanie do Waszyngtonu, a także do sceptycznych członków Parlamentu Europejskiego, który nadal debatuje nad innymi umowami handlowymi, takimi jak kwestionowany pakt UE-Mercosur.

Poprzez zawarcie daleko idącej umowy z Indonezją – największą gospodarką Azji Południowo-Wschodniej i kluczowym dostawcą kluczowych minerałów – UE dąży do dywersyfikacji swoich partnerów handlowych i zmniejszenia zależności od bardziej niestabilnych rynków. Posunięcie to wzmacnia również geopolityczny ślad Europy w regionie Indo-Pacyfiku, gdzie nasila się konkurencja między światowymi mocarstwami.

Zyski z Zielonego Ładu: Samochody elektryczne i surowce

Kluczowym elementem porozumienia jest współpraca w zakresie czystych technologii. Indonezja jest jednym z najbogatszych na świecie źródeł niklu i kobaltu, dwóch minerałów niezbędnych do produkcji akumulatorów wykorzystywanych w pojazdach elektrycznych i magazynowaniu energii odnawialnej. Uzyskanie stabilnego i przewidywalnego dostępu do tych materiałów ma kluczowe znaczenie dla Europejskiego Zielonego Ładu, który ma na celu dekarbonizację transportu i rozbudowę infrastruktury energii odnawialnej.

Pakt eliminuje cła na towary przyjazne dla środowiska i ustanawia nowe zasady zachęcające do europejskich inwestycji w energię odnawialną i produkcję pojazdów elektrycznych. „Nasza umowa z Indonezją gwarantuje stabilne i przewidywalne dostawy kluczowych surowców dla europejskiego przemysłu czystych technologii i przemysłu stalowego” – oświadczyła przewodnicząca Komisji Europejskiej Ursula von der Leyen, nazywając umowę kamieniem węgielnym europejskiej zielonej strategii przemysłowej.

Oprócz energii i surowców, umowa zawiera postanowienia mające na celu wspieranie współpracy w zakresie technologii akumulatorów i mobilności elektrycznej, tworząc możliwości dla wspólnych przedsięwzięć i transferów technologii. Europejscy producenci samochodów skorzystają na łatwiejszym dostępie do rynku, podczas gdy indonezyjskie firmy zyskają możliwość integracji z szybko rozwijającymi się europejskimi łańcuchami dostaw czystych technologii.

Handel cyfrowy i telekomunikacja

Umowa między UE a Indonezją otwiera również nowe możliwości w handlu cyfrowym. Po raz pierwszy Indonezja zezwoli na 100-procentową własność zagraniczną w usługach telekomunikacyjnych i informatycznych, otwierając lukratywne możliwości dla europejskich inwestorów. Umowa wprowadza kompleksowy pakiet ułatwień w handlu cyfrowym, w tym podpisy elektroniczne i uwierzytelnianie, ochronę konsumentów i zabezpieczenia kodu źródłowego. Co ważne, zakazuje ceł na transmisje elektroniczne, takie jak oprogramowanie i media cyfrowe, co jest pierwszym takim rozwiązaniem w Indonezji i dużym sukcesem dla europejskiego sektora technologicznego.

Środki te mają na celu wspieranie bezpiecznego i przewidywalnego środowiska internetowego, umożliwiając płynniejszy transgraniczny handel elektroniczny i wzmacniając gospodarkę cyfrową Indonezji, jednocześnie dając europejskim firmom przewagę konkurencyjną.

Ochrona i możliwości dla rolnictwa

Rolnictwo pozostaje wrażliwym obszarem dla obu stron, ale umowa równoważy liberalizację z ochroną lokalnych interesów. Europejscy eksporterzy będą mogli korzystać z bezcłowego dostępu do kluczowych produktów, takich jak nabiał, mięso, owoce, warzywa i przetworzona żywność. Jednocześnie UE zapewniła silną ochronę 221 oznaczeń geograficznych – w tym kultowych produktów, takich jak Parmigiano Reggiano i szampan – zapobiegając imitacji i chroniąc europejskie dziedzictwo kulinarne.

Indonezja ze swojej strony utrzymuje limity importu niektórych wrażliwych towarów rolnych, w tym ryżu, cukru, jaj, świeżych bananów i etanolu, podczas gdy kontyngenty będą miały zastosowanie do czosnku, grzybów, słodkiej kukurydzy, skrobi z manioku i produktów o wysokiej zawartości cukru. To skalibrowane podejście otwiera rynki bez podważania bezpieczeństwa żywnościowego lub lokalnych producentów.

Nowy rozdział w polityce handlowej UE

Umowa między UE a Indonezją ilustruje, w jaki sposób Bruksela wykorzystuje politykę handlową do osiągania strategicznych celów: promowania zrównoważonego rozwoju, zabezpieczania kluczowych zasobów i demonstrowania globalnego przywództwa na otwartych rynkach. Łącząc zniesienie ceł ze współpracą w zakresie zielonych technologii i usług cyfrowych, UE opracowuje umowy handlowe, które wspierają zarówno cele gospodarcze, jak i środowiskowe.

Podczas gdy świat zmaga się z protekcjonizmem i niepewnością geopolityczną, pakt z Indonezją stanowi odważne oświadczenie o zaangażowaniu Europy w wolny handel i jej gotowości do działania strategicznego. Dla obu partnerów umowa oznacza początek nowej ery – takiej, która łączy możliwości gospodarcze ze wspólnym dążeniem do bardziej ekologicznej, lepiej skomunikowanej przyszłości.

Alessandro Fiorentino