
Raport „International Trade Barrier Index 2025” (TBI 2025) opracowany przez Fundację Tholos przedstawia szczegółowy obraz barier handlowych w 122 krajach. Te 122 analizowane kraje odpowiadają za niewiarygodne 97% światowego PKB i 80% globalnej populacji. Opracowany przez międzynarodowych ekspertów w dziedzinie polityki gospodarczej i handlowej, indeks analizuje bezpośrednie i pośrednie bariery handlowe, dzieląc je na cztery główne filary: Taryfy Celne, Bariery Pozataryfowe (NTB), Ograniczenia w Usługach i Ułatwienia w Handlu. BIT 2025, opublikowany na początku maja, stanowi znaczące rozszerzenie w stosunku do poprzedniej edycji z 2023 roku. BIT odzwierciedla rosnącą złożoność i dynamikę międzynarodowej polityki handlowej, transformacje cyfrowe i rosnący protekcjonizm w kontekście dzisiejszych napięć geopolitycznych.
4 filary indeksu TBI w prostym języku
Pierwszym filarem Indeksu BIT są cła. Taryfy pozostają najbardziej widoczną tradycyjną barierą handlową. Średnio globalna stawka KNU (najwyższego uprzywilejowania) wynosi 7,6%, co stanowi wzrost o 8,7% w porównaniu z edycją TBI 2023. Izrael wyróżnia się liberalną polityką taryfową, a kraje takie jak Hongkong i Singapur stosują zerowe stawki celne, podczas gdy Indie i Egipt nakładają najwyższe cła. Izrael awansował w rankingu dzięki niższym taryfom celnym i wzrostowi odsetka linii bezcłowych. Z kolei Stany Zjednoczone są zagrożone spadkiem w rankingu ze względu na nową kampanię taryfową rozpoczętą przez prezydenta Donalda Trumpa, która może doprowadzić do wyeliminowania wszystkich bezcłowych linii taryfowych.
Drugim filarem indeksu BIT są bariery pozataryfowe (NTB). Bariery pozataryfowe obejmują regulacje takie jak kontyngenty importowe/eksportowe, środki sanitarne i fitosanitarne (SPS), subsydia eksportowe, polityki antydumpingowe i specjalne taryfy celne. Chociaż NTB są mniej widoczne niż cła, środki te mogą mieć duży wpływ na gospodarkę. Co zaskakujące, kraje rozwinięte, takie jak USA, Niemcy czy Francja, są największymi użytkownikami NTB. Przykładowo, Stany Zjednoczone są liderem pod względem barier dwustronnych (ceł antydumpingowych i środków zaradczych). Jednocześnie kraje o niskich dochodach rzadko stosują takie środki ze względu na brak zdolności administracyjnych.
Ograniczenia dotyczące usług, trzeci filar BIT, jest rosnącą częścią handlu międzynarodowego. BIT 2025 analizuje ograniczenia w kluczowych obszarach, takich jak usługi telekomunikacyjne, finansowe, profesjonalne, budowlane i rozrywkowe. Kraje rozwinięte, takie jak Stany Zjednoczone i Kanada, są stosunkowo otwarte, podczas gdy Indonezja, Wietnam, Chiny, Federacja Rosyjska i Indie należą do najbardziej restrykcyjnych ze względu na politykę dotyczącą lokalnej zawartości i poważne ograniczenia w sektorach telekomunikacyjnym i finansowym.
Ułatwienia w handlu, czwarty filar, odzwierciedlają podstawy gospodarcze „za granicą”, które sprawiają, że handel działa: prawa własności, wydajność logistyki, umowy o wolnym handlu (FTA) i ograniczenia w handlu cyfrowym. Singapur pozostaje światowym liderem w zakresie ułatwień w handlu, a za nim plasują się Finlandia, Niemcy i Austria. Jednak wzrost ograniczeń w handlu cyfrowym (DTR), szczególnie w UE i Chinach, negatywnie wpływa na ogólny wynik ułatwień w handlu.
Handel cyfrowy, nowa granica protekcjonizmu. Analiza według regionów i grup dochodowych
Kluczowym elementem raportu TBI 2025 jest eksplozja barier cyfrowych. Unia Europejska, poprzez przepisy takie jak ustawa o usługach cyfrowych i ustawa o rynkach cyfrowych, nakłada ograniczenia na przepływ danych, wymagania dotyczące treści lokalnych, przepisy bezpieczeństwa i podatki cyfrowe. Według ekspertów te ograniczenia nałożone przez UE wpływają na konkurencję i innowacje. Chiny dominują, jeśli chodzi o „lokalizację danych” i „bariery bezpieczeństwa”, podczas gdy Stany Zjednoczone unikają surowych przepisów federalnych, ale nakładają ograniczenia na poziomie stanowym w gospodarce koncertowej (Uber, Airbnb itp.). Kraje takie jak Singapur i Nowa Zelandia pozostają najbardziej otwarte w handlu cyfrowym.
Ameryka Północna pozostaje zdecydowanie najbardziej wolnym regionem handlowym dzięki Kanadzie i USA. Państwa Europy Zachodniej plasują się tuż za kontynentem północnoamerykańskim, choć w dół ciągną je bariery pozataryfowe i ograniczenia cyfrowe. Azja Wschodnia i Pacyfik mają skrajności od Hongkongu (pozycja 1) i Singapuru (pozycja 2) po Indonezję (pozycja 122). Afryka Subsaharyjska poczyniła postępy dzięki takim krajom jak Mauritius, podczas gdy Azja Południowa jest najbardziej restrykcyjna, zdominowana przez Indie i Pakistan. Kraje o wysokim dochodzie są ogólnie bardziej wolne, ale intensywnie korzystają z barier pozataryfowych i ograniczeń cyfrowych, podczas gdy kraje o niskim i średnim dochodzie nakładają wysokie cła i mają słabe wyniki logistyczne.
Odpowiednie studia przypadków
Argentyńska polityka substytucji importu doprowadziła do wysokich ceł, ale ograniczyła konkurencyjność i zwiększyła inflację. Umowa Mercosur-UE otwiera perspektywy, ale wymaga dostosowania standardów własności intelektualnej. UE vs. Mercosur i Indonezja: Regulacje UE dotyczące polityki środowiskowej i przepisów dotyczących przemysłu cyfrowego znacząco wpływają na dostęp do rynku dla partnerów z Ameryki Południowej i Azji. Spór o olej palmowy z Indonezją podkreśla tę dynamikę. Po Brexicie brytyjski regulator cyfrowy CMA (organ ds. konkurencji) otrzymał nowe uprawnienia. W związku z tym nałożono ograniczenia na gigantów cyfrowych, w szczególności amerykańskich, co może zniechęcać do krajowych innowacji. Na przykład w Azji wymogi dotyczące zawartości lokalnej nałożone przez Indonezję doprowadziły do zakazu sprzedaży iPhone’a 16, co rodzi pytania o skuteczność tych polityk w stymulowaniu lokalnego przemysłu.
Dynamika barier handlowych w raporcie TBI 2025
Aby uzyskać głębsze zrozumienie dynamiki barier handlowych, raport TBI 2025 zawiera serię wykresów i diagramów, aby dać wszystkim wizualny obraz trendów, różnic regionalnych i zmian w czasie. Rysunek przedstawiający globalny ranking BIT 2025 pokazuje ranking 122 analizowanych krajów według ogólnego wyniku BIT. Kraje z najmniejszymi barierami handlowymi to Hongkong (1), Singapur (2), Izrael (3), a następnie Kanada, Japonia i Nowa Zelandia. Na samym dole znajdują się Indonezja (122), Rosja (121), Indie (120) i Wenezuela (119). Kraje o otwartych, zorientowanych na eksport i usługi gospodarkach, takie jak Singapur i Hongkong, mają zwykle niskie wyniki TBI, podczas gdy duże, zorientowane na protekcjonizm gospodarki, takie jak Indie i Federacja Rosyjska, znajdują się na przeciwległym biegunie.
Patrząc na ewolucję wyniku TBI między 2023 a 2025 r., możemy zauważyć średnio 7% wzrost barier handlowych na świecie między 2023 r. (3,95) a 2025 r. (4,22). Największy wzrost odnotowano w filarze ułatwień, a następnie barier pozataryfowych i usług. Chociaż cła pozostały względnie stabilne, ograniczenia pośrednie, które są trudniejsze do wykrycia i trudniejsze do zwalczenia, znacznie wzrosły. Sugeruje to wyrafinowanie protekcjonizmu, migrację od tradycyjnych instrumentów (cła) do bardziej subtelnych środków (regulacje cyfrowe, bariery logistyczne).
Jeśli spojrzymy na zmiany w filarach Taryfy i Ułatwienia, możemy zauważyć znaczącą zmianę w czołówce krajów o najbardziej przyjaznej polityce taryfowej. Pierwsze miejsce, ze względu na niewielką liczbę linii taryfowych i wysoki odsetek linii bezcłowych, zajmuje Mauritius. W filarze ułatwień, Singapur pozostaje liderem, ale Dania i Japonia przesuwają się w górę rankingu dzięki lepszym prawom własności i logistyce. Dlatego też krajom o dobrej infrastrukturze i poszanowaniu własności intelektualnej udaje się tworzyć wydajne środowiska handlowe, nawet jeśli nie mają najniższych stawek celnych.
Jeśli porównamy indeks TBI według regionów geograficznych i grup dochodowych, wykorzystując średnie wyniki TBI jako punkt odniesienia, zobaczymy, że Ameryka Północna i Europa Zachodnia mają najniższe wyniki, podczas gdy Azja Południowa i Afryka Subsaharyjska mają najwyższe poziomy barier handlowych. Możemy zatem stwierdzić, że w regionach o niskich dochodach dominują cła i ograniczone usługi. Z kolei regiony rozwinięte w większym stopniu wykorzystują bariery pozataryfowe i zaawansowane bariery cyfrowe.
Jeśli chodzi o zmiany w latach 2023-2025 Afryka Subsaharyjska jest jedynym regionem, który wykazał znaczną poprawę w zakresie ułatwień, ze spadkiem wyniku o 0,2, podczas gdy Europa Zachodnia oraz Azja Wschodnia i Pacyfik znacznie zwiększyły bariery, głównie z powodu ograniczeń cyfrowych. W zakresie taryf największy wzrost odnotowała Azja Południowa, co odzwierciedla protekcjonistyczną politykę Indii i Bangladeszu. Najbardziej bezcłowe kraje to Mauritius, Hongkong, Izrael i Norwegia, wszystkie z bardzo niskimi stawkami KNU i dużym odsetkiem linii taryfowych wolnych od ceł. Kraje te pokazują, że politykę otwartego handlu można prowadzić niezależnie od wielkości gospodarki, o ile pozwala na to infrastruktura i stabilność polityczna. Kraje rozwinięte (o wysokim dochodzie) mają średni wynik zaledwie 2,96 w usługach, podczas gdy kraje o niskim dochodzie uzyskują ponad 6 punktów. Najbardziej dotknięte sektory to budownictwo, telekomunikacja i usługi profesjonalne. Dlatego też rządy w biednych krajach ograniczają dostęp do zagranicznych usług, aby chronić lokalny przemysł, ale to obniża jakość i konkurencyjność usług.
Pięć najbardziej restrykcyjnych krajów w zakresie usług to Indonezja, Wietnam, Chiny, Rosja i Tajlandia. Kraje te nakładają wymogi dotyczące lokalizacji, licencjonowania i treści, szczególnie w sektorze cyfrowym. Kraje europejskie (np. Polska, Słowacja, Niemcy) i Stany Zjednoczone są dużymi użytkownikami NTB, zwłaszcza antydumpingowych i CVD. Wykres pokazuje, że NTB są preferowane przez kraje rozwinięte, podczas gdy biedniejsze kraje polegają na taryfach celnych. NTB są wyrafinowanymi narzędziami wykorzystywanymi przez zaawansowane gospodarki do nakładania ograniczeń bez rażącego naruszania międzynarodowych umów handlowych.
Wzrost barier cyfrowych jest znaczący w krajach o wysokich dochodach, zwłaszcza w krajach Unii Europejskiej. Ograniczenia te obejmują podatki cyfrowe, ograniczenia przepływu danych, regulacje dotyczące gig economy i wymogi lokalizacyjne. Bariery te są promowane pod pozorem ochrony konsumentów i bezpieczeństwa narodowego, ale mogą poważnie utrudniać innowacje i swobodną wymianę informacji między firmami. Niemcy, Wielka Brytania, Chiny, Indie, USA, Singapur i Nowa Zelandia. Niemcy i Wielka Brytania nakładają najwięcej ograniczeń na przepływ danych i moderowanie treści. Chiny dominują w zakresie lokalizacji i bezpieczeństwa, podczas gdy Stany Zjednoczone mają najwięcej ograniczeń dotyczących gospodarki gig.
Należy zauważyć, że tylko 0,15% światowej populacji żyje w krajach z wynikiem TBI poniżej 3,0, ale generują one 20% światowego PKB. Z kolei ponad 22% światowej populacji żyje w krajach o wynikach między 5,5-6,0 (Indie, Federacja Rosyjska), ale generują one tylko 7,5% światowego PKB. Wysokie bariery handlowe wiążą się z niską produktywnością gospodarczą. Wolniejsze kraje mają nieproporcjonalnie większy wkład w globalną gospodarkę.
Korelacje między handlem a wolnością gospodarczą
Wyniki TBI są dodatnio skorelowane z Indeksem Wolności Gospodarczej, Indeksem Dobrobytu i Indeksem Gotowości Sztucznej Inteligencji. Gdybyśmy mieli wyciągnąć wniosek z danych przedstawionych w raporcie International Trade Barrier Index 2025, moglibyśmy powiedzieć, że istnieje silny związek między wolnym handlem a dobrobytem, innowacyjnością i wolnością jednostki. Korelacje te potwierdzają tezę, że zmniejszenie barier handlowych oznacza większą wolność, dobrobyt i innowacje. Międzynarodowy Indeks Barier Handlowych 2025 jest globalnym odzwierciedleniem tego, jak polityka gospodarcza wpływa na swobodny przepływ towarów, usług i pomysłów. Raport pokazuje, że protekcjonizm, choć popularny w niektórych krajach, zmniejsza efektywność gospodarczą i ogranicza dostęp ludzi do możliwości. Otwartość handlowa wraz z ułatwieniami logistycznymi i ograniczaniem barier cyfrowych wydają się być optymalnym kierunkiem dla zrównoważonego wzrostu gospodarczego. Ograniczenia handlowe mogą tymczasowo chronić lokalny przemysł, ale w dłuższej perspektywie ograniczają wzrost gospodarczy, zmniejszają konkurencyjność i negatywnie wpływają na konsumentów końcowych.
Indeks BIT 2025 stanowi cenną platformę dla decydentów, inwestorów, naukowców i obywateli, aby zrozumieć głęboki wpływ barier handlowych, nie tylko na przepływy gospodarcze, ale także na możliwości i podstawowe wolności ludzi.
Zdjęcie: PickPik.com